ISW od dawna ocenia, że błędne rosyjskie założenia planistyczne, decyzje dotyczące planowania kampanii i rosyjskie naruszenia własnej doktryny wojskowej osłabiły rosyjskie operacje. New York Times pozyskał i opublikował dzienniki pokładowe, rozkłady jazdy, rozkazy i inne dokumenty elementów 76. Dywizji Powietrznodesantowej i 1. Armii Pancernej Gwardii, związane z początkami wojny. Z dokumentów wynika, że rosyjscy planiści wojskowi oczekiwali, że jednostki rosyjskie będą w stanie zająć znaczne terytorium Ukrainy przy niewielkim lub zerowym oporze wojskowym Ukrainy. Z dokumentów wynika, że elementy 76. Dywizji Powietrznodesantowej i Wschodniego Okręgu Wojskowego otrzymały rozkaz opuszczenia Białorusi i dotarcia do Kijowa w ciągu 18 godzin przy niewielkim oporze; Rosyjscy planiści umieścili jednostki policji specjalnej OMON i SOBR Rosgwardii (...) w pierwszej kolumnie elementu manewrowego 104 Pułku Powietrznodesantowego 76 Dywizji Powietrznodesantowej. Policja prewencyjna nie jest odpowiednim elementem prowadzącym dla dużej siły manewrowej w konwencjonalnej wojnie siłowej, ponieważ nie jest wyszkolona do używania broni kombinowanej lub prowadzenia wojny zmechanizowanej. Decyzja o umieszczeniu policji prewencyjnej w pierwszej kolumnie jest pogwałceniem rosyjskiej (lub jakiejkolwiek normalnej) doktryny i wskazuje, że rosyjscy planiści nie spodziewali się znaczącego zorganizowanego ukraińskiego oporu. Odrębny zestaw rozkazów wskazuje, że rosyjscy planiści przewidywali, że niewspierane elementy rosyjskiego 26. pułku czołgów 47. Dywizji Pancernej wykonają 24-godzinny przejazd z granicy Ukrainy z Rosją do oddalonego o około 400 kilometrów punktu po drugiej stronie Dniepru. Siły ukraińskie zniszczyły 17 marca elementy 26 Pułku Pancernego w obwodzie charkowskim, setki kilometrów przed planowanym celem.

Dochodzenie NYT potwierdza również ocenę ISW, że rosyjscy dowódcy strategiczni manipulowali decyzjami dowódców operacyjnych w sprawach taktycznych i że rosyjskie morale było bardzo niskie. Dochodzenie potwierdziło istniejące doniesienia, że rosyjscy żołnierze na Białorusi nie wiedzieli, że zamierzają zaatakować Ukrainę aż do 23 lutego – dzień przed inwazją – i że niektórzy żołnierze wiedzieli o inwazji dopiero na godzinę przed jej rozpoczęciem. Emerytowany rosyjski generał powiedział NYT, że brak zjednoczonego rosyjskiego dowództwa teatru oznaczał „brak jednolitego planowania działań i dowodzenia [i kontroli]”. Ukraiński pilot powiedział NYT, że był zdumiony, że siły rosyjskie nie przeprowadziły odpowiedniej kampanii powietrzno-rakietowej na początku wojny, aby wycelować w ukraińskie lotniska – zgodnie z zaleceniami rosyjskiej doktryny. NYT poinformował, że dowódca rosyjskiego czołgu celowo zniszczył punkt kontrolny Rosgwardii w obwodzie zaporoskim w wyniku kłótni i że wielu rosyjskich żołnierzy sabotowało własne pojazdy, aby uniknąć walki. 

(...)

Zachodnie źródła nadal potwierdzają, że jednostki rosyjskie, które przed lutowym rozszerzeniem wojny były powszechnie uważane za elitarne, poniosły na Ukrainie znaczne straty. Washington Post doniósł 16 grudnia, że ​​200. oddzielna brygada strzelców zmotoryzowanych (z 14. korpusu armii Połączonego Dowództwa Strategicznego Floty Północnej) poniosła druzgocące straty jako jedna z pierwszych rosyjskich jednostek, które zaatakowały miasto Charków we wczesnych fazach wojny. Washington Post zauważył, że „endemiczna korupcja, strategiczne błędne kalkulacje” i „niepowodzenie Kremla w zrozumieniu prawdziwych możliwości własnej armii lub przeciwnika” zmieniły 200. Oddzielną Brygadę Strzelców Zmotoryzowanych w słabą, zdemoralizowaną jednostkę, sztucznie napompowaną niedoświadczonymi poborowymi. Sytuacja ta przypomina uszczuplony stan szerszych sił rosyjskich i poważnie ogranicza rosyjskie zdolności bojowe, jak wcześniej informowało ISW.

understandingwar.org